به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: پایان فوتبال مسی حیف است با جام جهانی همراه نشود. بعید است به این زودی یکی بیاید که اینقدر محبوب و دوستداشتنی باشد و سرش را بیندازد پایین و پسر خوبی بماند و این همه قهرمانی بیاورد، توپ طلا بیاورد و بهترین بازیکن بشود، اما دستش به آن جام نرسد. حیف است! برای مسی واقعاً حیف است. در این نود دقیقه آخرش در جامجهانی نباید با گریه و بدون بالا بردن جام به خانه برود.
خدایی حیف است. فرانسه لامصب خیلی تیم خوبی است. حالا کار ندارم به بازیاش با مراکش.
مسی در این سن و سال شبیه سرداران باستانی فیلمها شده. دارد آخرین نبرد بزرگش را تجربه میکند و هدفش این است که چیزی را فتح کند که بقیه نتوانسته بودند. قلعهای که تا امروز فتحش نکرده و باید حتماً در این آخرین نبرد، تمام زورش را بزند. میتواند؟ نمیدانیم.
کسی در تواناییهای آرژانتین شک ندارد. مشکل این است که فرانسه خیلی زور دارد. یک مشکل دیگر هم این است که سرمربی آرژانتین تا کجا میخواهد با بیمه دعای پدر و مادر برود جلو؟ کسی چه میداند این مربی گمنام موقت چه وردی خواند و با کدام ساحر و جادوگر و رمال ساخت و پاخت کرد که هنوز روی نیمکت آرژانتینیها نشسته.
خلاصه اینکه آقای مسی! باید برسی! آقای مسی! نکند نرسی! آقای مسی؟ باید به این جام برسی! کسی شوخی ندارد. آخرین جام جهانیات است. شاید هم آخرین بازی ملیات. بجنگ...